خبرگزاری حوزه/ متن یادداشت مرتضی نجفی قدسی مدیردارالقرآن علامه طباطبایی(ره) تحت عنوان " سخنی با نمایندگان فراکسیون امید در حاشیه استیضاح وزیر سابق اقتصاد " به شرح ذیل می باشد:
بسم الله الرحمن الرحیم
«وَرَبُّکَ الْغَنِیُّ ذُو الرَّحْمَةِ إِنْ یَشَأْ یُذْهِبْکُمْ وَیَسْتَخْلِفْ مِنْ بَعْدِکُمْ مَا یَشَاءُ کَمَا أَنْشَأَکُمْ مِنْ ذُرِّیَّةِ قَوْمٍ آخَرِینَ» (سوره انعام، 133)
و پروردگار بی‌نیاز تو مهربان و بخشنده است، اگر بخواهد همه شما را می‌برد و هر که را بخواهد جانشین شما می‌کند، چنانچه شما را از پی مردمى دیگر پدید آورد.
نکته مهمی را که قرآن متذکر می‌شود این است که فرصت عمل برای افراد همیشگی نیست و انسان باید دقت داشته باشد که اگر مسئولیت و موقعیتی برای خدمت به دست آورد، این پست و سمت موقتی است و زمان کوتاهی را در اختیار دارد و از همان روز نخست سعی می‌کند تا هر قدمی را در جهت اصلاح امور دین و دنیای مردم می‌تواند بردارد و کار امروز را به فردا نیفکند و بداند که «الفرصة تمرّ مرّالسحاب» فرصت‌ها همانند ابرها به سرعت می‌گذرند.
گاهی ممکن است جامعه‌ای در مقطعی به گروهی اقبال کند، آنان باید بدانند این اقبال مردم همیشگی نیست، همچنان که ادبارشان نیز همیشگی نیست، اقبال و ادبار جامعه بستگی به حسن نیت و صداقت در عمل دارد. اگر با مردم صادقانه رفتار شود، مردم هم متقابلاً صادق خواهند بود اما اگر وعده‌های دروغین داده شود و زمان بگذرد و هیچ خبری از تحقق وعده‌ها نباشد، قطعاً مردم با کسی صیغه اخوت دائمی نبسته‌اند و عدم رأی اعتماد مردم آنها را زمین خواهد زد.
آنچه که مسلم است دوره‌های چهارساله ریاست جمهوری و نمایندگی مجلس شورای اسلامی و بالتبع وزارت وزیران همه زمانی محدود دارند و آنان باید سعی کنند تا با تلاش هرچه بهتر در خدمت به مردم و نظام و کشور، از امتحان الهی در پیشگاه مردم و جامعه سربلند بیرون بیایند.
چرا هرگاه وزیری را می‌خواهند استیضاح کنند، لابی‌ها به تلاش می‌افتند تا امضای نمایندگان را پس بگیرند، این کار از هر طرف که باشد حرکت زشت و ناصحیحی است، باید بگذارند این‌گونه مسائل سیر طبیعی خود را
طی کند تا به هر نتیجه‌ای که خارج از فشارها و لابی‌ها لازم است، برسند. لابی کردن‌ها برای رأی اعتماد و عدم رأی اعتماد هم در بین نمایندگان از جهت مشورتی اشکالی ندارد ولیکن اینکه عواملی از بیرون و داخل با هم تبانی کنند و سعی کنند تا نتیجه را به نقطه دلخواه خود بکشانند صحیح نیست.
حرکتی که به تازگی توسط نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی در جهت استیضاح وزیرانی که در ا مور اقتصادی مردم ذی‌نقش هستند، انجام شد، کار بسیار مثبتی است که خیلی زودتر از اینها هم باید انجام می‌شد گرچه وزیر اقتصاد زمانی کمتر از یک سال در وزارت بود و هستند وزیرانی که سابقه‌ای طولانی دارند و عدم کفایت خود را نیز بارها به اثبات رسانده‌اند که امیدواریم با جدی‌تر شدن نمایندگان در نظارت بر رفتار دولت بلکه دولت خودش پیشگام در تعویض برخی وزیران شود؛ البته در خصوص عملکرد تیم اقتصادی دولت، بارها تذکرات لازم از ناحیه نمایندگان مجلس، صاحب‌نظران اقتصادی و بسیاری از بزرگان حوزه و دانشگاه به رئیس‌جمهوری و دولت محترم داده شده بود که تیم اقتصادی‌اش ضعیف است و باید آنها را عوض کنند ولی همگان دیدید حتی در هنگامی‌که اوج افتضاح مؤسسات مالی و اعتباری مطرح بود و هزاران نفر از مردم مالباخته کف خیابان‌ها زبان به اعتراض گشودند، رئیس بانک مرکزی تغییر پیدا نکرد تا زمان بازنشستگی و یا پایان مأموریتش فرا برسد و از او به خاطر این همه پسرفت‌ها تشکر و قدردانی هم کردند!
روی سخن در اینجا با نمایندگان فراکسیون امید مجلس شورای اسلامی است که آیا شما باید به هر قیمتی همیشه مؤید همه کارهای دولتی‌ها باشید! چرا حریت و آزادگی خود را همانند جناب الیاس حضرتی به نمایش نمی‌گذارید که همراهی با منافع مردم و پشتیبانی از انتظارات به حق آنان را بر دوستی‌ها و هم حزبی‌هایش ترجیح داد و مهم‌ترین سخنان را در نقد عملکرد وزیر اقتصاد ایراد کرد و حتی به خاطر این اختلاف نظر از این فراکسیون خارج شد تا بتواند خارج از فشارهای رفقا و اطرافیان در جهت حمایت از مردم محروم قدم صحیحی بردارد که البته برخی این رفتار را حاکی از احساس خطری می‌کنند که اصلاح‌طلبان گمان دارند پشتوانه مردمی‌شان را از دست داده‌اند و باید خود را بازسازی کنند، به هر حال هر چه باشد حرکت وی در مخالفت با سیاست‌های اقتصادی دولت بسیار کار صحیحی بود.
مردم انتظار دارند همه نمایندگان این‌طور آزادانه بیاندیشند و از فرصت نمایندگی خود مدرس‌وار در جهت احقاق حقوق مردم استفاده کنند، آنان که نباید وکیل الدوله باشند! دولت‌ها همیشه باید از مجلس حساب ببرند، مجلس در رأس امور است و نمایندگان باید برای حفظ آقایی و شخصیت خود هیچ‌گاه از هیچ وزیری درخواست شخصی نداشته باشند و اگر در جهت دفاع از حقوق مردم هم اقدامی می‌خواهند بکنند و به وزیری سفارشی می‌خواهند داشته باشند، باید علنی انجام
دهند تا مبادا مورد سوقرار گیرد و روزی شخصیت آنان زیر سؤال برود.
مجلسی‌ها باید قدر و قیمت خود را بدانند و بهای خود را جز به قیمت بهشت رفتن نفروشند یعنی رضایت الهی باید مدنظر باشد و مصالح مردم و جامعه و کشور لحاظ شود و اگر چنین شد بسا ممکن است مانند آقای الیاس حضرتی روی همه دوستی‌ها و روابط خط بطلان بکشد و به دفاع از حق و حقیقت بپردازد.
مردم دوست دارند نمایندگان جناحی رأی ندهند، بلکه آزادانه بیندیشند و برای هر رأی که می‌دهند در روز قیامت جواب داشته باشند و هیچ سفارشی حتی از نزدیکان در آنها اثر نکند و به صلاح جامعه و مردم فکر کنند، قانون اساسی قدرت عظیمی به مجلس داده است و آنها می‌توانند قدم‌هایی جدی و اساسی برای صلاح و سداد جامعه بردارند.
